Nieuwsbrief 160 (september 2022)...

Lieve vrien(inn)en van Oranje Windpaard...

In de vorige nieuwsbrief, nog geen twee maanden geleden, schreven we dat het erop leek dat we de juiste ‘flow’ weer een beetje te pakken hadden... maarrr... dat bleek, achteraf, toch een klein beetje ‘wishfull thinking’ te zijn geweest. Hoe langer we op dit door water omgeven stukje koraalkalk en vulkanisch gesteente wonen, hoe meer we het gevoel krijgen dat ons leven wordt bepaald door een bijna wetmatig  fenomeen... een soort van eb en vloed (zelfs ‘op het droge’ dus). ‘Ups’ en ‘downs’... in die volgorde. Echt... vrijwel niets is uiteindelijk wat het lijkt!

Sinds we op Curaçao wonen, hebben we ons, zij het niet meteeen en niet tegelijkertijd, aangemeld als vrijwilliger bij zes verschillende lokale organisaties. Inmiddels zijn we zestien maanden op het eiland, zijn we weg bij Green Phenix, zijn we nog steeds actief voor Sea Turtle Conservation Curaçao en zijn we, om uiteenlopende redenen, niet meer zo heel erg actief bij Stichting Uniek Curaçao en Carmabi (maar... dat kan nog veranderen). Daarentegen hebben we ons onlangs aangesloten bij het Reef Restoration Team Curaçao (zie onderaan deze nieuwsbrief)... en dat lijkt vooralsnog een goede zet te zijn geweest,  omdat het goed bij ons past (want... erg zen... ‘low profile’... en, niet onbelangrijk, erg gezellig... tenminste... als we, na ruim een uur koraal te hebben ‘gepoetst’, weer boven water zijn). Verder helpen we inmiddels ook eens in de veertien dagen bij het inpakken van voedselpakketten bij de Voedselbank Curaçao. Enfin... een kort verhaal over een lange, moeizame ‘zoektocht’!

Positief nieuws is dat we zijn begonnen om wat meer te profiteren van de prettige dingen die het eiland te bieden heeft. Zo zwemmen/snorkelen we bijna dagelijks en proberen we minstens twee keer per week te duiken (we genieten echt van de wonderbaarlijke onderwaterwereld rond Curaçao... en... de ‘Grote Stilte’).  Misschien dat we nu dan toch onze draai een beetje gaan (her)vinden?

Om jullie een klein beetje een idee te geven waar we ons de afgelopen maanden zoal mee bezig hebben gehouden ook in deze nieuwsbrief weer veel (recente) fotootjes (dit keer uiteraard met een hoog marien gehalte)! 


Santa Martha Baai... met, in de verte, de Christoffelberg (375 m)...


Boca Santa Martha... niet ver van ons huis... 
en tot nu toe onze favoriete zwem- en snorkelstek...


Boca Santa Martha...

Playa Kalki (Westpunt)...

Playa Piskadó (Westpunt)... zeeschildpadden...


Boca Santu Pretu... 

Playa Cas Abou...

Blauwbaai...  waar we het geluk hadden om een zeeschildpad, die aan land kwam om eieren te leggen, te kunnen observeren (de rode kleur komt door de infrarode belichting... gebruikt om het beest niet teveel te storen)...

Klein Curaçao... pijlstaartrog en twee zeeschildpadden (de eerste zonder linker voorflipper en de tweede met een grote hap uit zijn/haar carpace/rugschild)...

Reef Restoration Team Curaçao (RRTC)…

Koraalriffen, de grootste structuren op aarde die door levende wezens worden gevormd (je kunt ze zelfs vanuit de ruimte zien) zijn niet alleen prachtig, maar ook heel erg nuttig. Zo zorgen ze voor een enorme biodiversiteit in zeeën en oceanen en vormen ze een beschermende, golfbrekende gordel voor de kust. Helaas worden koraalriffen momenteel bedreigd. De laatste 30 jaar is bijna de helft van al het koraal verdwenen. De belangrijkste oorzaken zijn: klimaat-verandering, ontbossing, vervuiling en overbevissing (sleepnetten). 

De vrijwilligers van het RRTC zetten zich al enkele jaren in voor de koraalriffen van het Caraïbische eiland. Dat doen ze niet alleen door de lokale bevolking bewust te maken van het belang van de riffen, maar ook door de aanleg van een ‘nursery’ (kwekerij of koraaltuin), waarin zij koraalstekken kweken om deze later in bestaande riffen bij te planten.

Caracasbaai (Tugboat)... met, op de onderste fotootjes, Donny die de koraalstekken in de ‘nursery’ van het RRTC aan het 'schoonpoetsen' is


Voedselbank Curaçao... 1000 (!) boodschappentassen, gevuld met allerlei levensmiddelen... klaar om afgeleverd te worden bij gezinnen die het economisch moeilijk hebben en onder de armoedegrens leven... 

Tot slot, zoals gewoonlijk, nog wat meer stof tot nadenken..


Wat komt er bij je op bij het (aandachtig) bekijken van het middelste plaatje???

Curaçao... de Vlakte van San Pedro... anno 2222...

(Alle afbeeldingen worden wat groter weergegeven als je er even op klikt!)

 Donny & Gérard (18 september 2022).