Nieuwsbrief 164 (mei 2023)...

Lieve vriend(inn)en van Oranje Windpaard...

Na veel wikken en wegen hebben we uiteindelijk de knoop doorgehakt en zoals het er nu naar uitziet zullen we Curaçao nog dit jaar verlaten en terugkeren naar de Xaintrie Noire in Frankrijk. Wie de voorgaande nieuwsbrieven heeft gelezen, zal (hopelijk) begrijpen waarom.
Er waren wel wat twijfels, want het was de afgelopen jaren natuurlijk niet alleen maar kommer en kwel... integendeel... en op dit moment hebben we het eigenlijk best wel een soort naar onze zin. We duiken (en snorkelen) veel en houden ons verder nog steeds bezig met koraalrif restauratie (onlangs zijn we, samen met een bevriende duikschoolhouder, zelfs begonnen met de aanleg van een zgn. ‘coral nursery’  in ‘zijn’ baai).
We zijn echt blij dat we ons uiteindelijk als vrijwilliger hebben aangesloten bij het Reef Restoration Team Curaçao*... maar... we houden teveel tijd over... tijd die we nergens mee kunnen vullen... althans niet met bezigheden die wij leuk en/of zinvol vinden (eens in de zoveel tijd boodschappentassen vullen bij de Voedselbank, of snorkelles geven bij Kids for Corals, zet natuurlijk geen zoden aan de dijk). 
Uiteindelijk missen we ook de rust en de stilte... de ‘grands espaces’... en de mogelijkheid om te wandelen waar we willen en op pad te kunnen gaan wanneer we dat willen (dus zonder eerst allerlei dingen vooraf te moeten regelen).
Enfin... we hebben al met al niet stilgezeten... en we hebben heel veel kennis (vooral m.b.t. koraal, zeeschildpadden, plasticvervuiling en alles wat daarmee samenhangt) en, niet onbelangrijk, ervaringen kunnen opdoen.
Maar... er ontbreekt iets. Iets wat niet zo één, twee, drie in een paar regeltjes is samen te vatten. We hebben het er nog weleens over... wie weet binnenkort al (van 13 mei t/m 2 juni zijn we namelijk in Europa (in Nederland én in Frankrijk)!

*Zie pagina ‘Zenvol’ & Mindful... koraalrif restauratie....

Kids for Corals... visarend...  plasticvervuiling...

Goed... dan gaan we nu maar weer even mooie plaatjes kijken (wat je overigens eigenlijk beter niet op het kleine beeldschermpje van je iphone of smartphone kunt doen)! Duikbril, snorkel en zwemvliezen bij de hand?

‘Coral nurseries’  bij Tugboat Beach en Daaibooi Beach (laatste fotootje)...

Grote sponzen bij Daaibooi Beach...

Koralen bij Santa Martha Beach (onze favoriete duikstek)...

Vissen, in alle maten en kleuren, bij verschillende duikstekken 
(maar vooral bij Santa Martha Beach)...

Zeeanemonen, krabje (arrow crab), zeeschildpad (hawksbill) 
en vliegtuigwrakje bij Santa Martha Beach...

Wrak van de Superior Producer (op 30 meter diepte)...

‘And now something completely different’...

Komend najaar hangen we onze duikuitrusting aan de wilgen, halen we onze wandelschoenen uit de kast en gaan we proberen of we het (ons) hoofdpad weer terug kunnen vinden. Op dit moment zijn we al een beetje aan het bekijken hoe we Oranje Windpaard (en Association Lung-ta) een nieuw leven in kunnen blazen. Een eerste stap is het financieel adopteren van Padma (via de Franse humanitaire organisatie La Maison des Himalayas... net als voorheen).

Padma (foto: Nelly Gest)...

Wij zijn ons ervan bewust hoe fortuinlijk we zijn dat we in West-Europa zijn geboren en er onze jeugd hebben mogen doorbrengen... dat dat niet zo vanzelfsprekend is... en dat we er zelf in ieder geval niets voor hebben hoeven doen. Padma was minder fortuinlijk en is ter wereld gekomen in een ruig, onherbergzaam gebied... ver van de stad, goed onderwijs en goede medische voorzieningen (om maar wat te noemen).
Wie aandachtig naar bovenstaand fotootje kijkt, kan toch eigenlijk alleen maar denken ‘wat een armoe’... en ‘waarom wordt er toch zoveel gezeurd en geklaagd door mensen die werk hebben, in een mooi huis wonen, twee auto’s voor de deur hebben, kunnen eten wat ze willen en drie keer per jaar naar Curaçao op vakantie kunnen gaan’😏?
We weten dat vriend(inn)en van Oranje Windpaard niet zeuren en klagen😉!

(Alle afbeeldingen worden wat groter weergegeven als je er even op klikt!)

Donny & Gérard (05 mei 2023)🙏.