Lieve vriend(inn)en van Oranje Windpaard...
Wat een bizarre en surrealistische tijd, hè? Net een
droom... of een film (waarin we met z’n allen slechts een bijrolletje spelen)...
zo’n B-film met een waardeloos scenario en nog waardelozere hoofdrolspelers...
zo’n rampenfilm, die ondanks dat, toch een kaskraker (en beurskraker) blijkt te
zijn (de film ‘Virus’, uit 1980, van de Japanse cineast Kinji Fukasaku, heeft het
nooit zover gebracht)!
‘Zenstek’ Oranje Windpaard...
We hebben er ooit weleens over gedacht om een tijdje in
retraite te gaan in een of ander meditatie-centrum of boeddhistisch klooster...
maar dat is er eigenlijk nooit van gekomen... tot de uitbraak van de corona-epidemie...
zo’n twee maanden geleden. Sinds die tijd leiden we een teruggetrokken
leventje... thuis wel te verstaan... op
‘onze heuvel’ in ‘ons eigen Zen-centrum’. Verplicht! En dat vanwege de verregaande en beperkende maatregelen in
Frankrijk. Zeer onvrij! Nou ja... hier op het (niet zo platte) platteland
hebben we natuurlijk nog een soort mazzel. We beseffen dat we
bevoorrecht zijn om in zo’n mooie omgeving te wonen. Veel ruimte... veel natuur...
en, vooral nu, ‘uitbundig’ stil (wat wij erg prettig vinden). Maar... echt...
acht weken achtereen ‘zennen’ is, zelfs voor ons, wel wat lang. Wat we missen
(omdat het voor ons nu eenmaal enorm belangrijk is) is beweging (in de ruimste
zin van het woord). Op pad gaan... nieuwe ervaringen opdoen... wandelen in een
andere omgeving (het liefst in ‘De Grote Leegte’)... en fotoreportages maken!
Shinrin yoku
(‘bosbadderen’) in de omgeving van ‘Zenstek’ Oranje Windpaard (1)...
Enfin... sinds begin deze week hebben we wat meer
bewegingsvrijheid en mogen we bijvoorbeeld weer een ritje maken in onze
Subaru... samen... en zonder verklaring... maar nog niet naar een bestemming, verder
dan honderd kilometer van ons huis. Wandelen op de causses (Lot) of in de
bergen (Cantal) is in ieder geval weer mogelijk... maar wandelen (en kamperen)
in ons favoriete wandelgebied, Cévennes & Grands Causses (Lozère), kunnen
we voorlopig wel vergeten. En dan hebben we het nog maar even niet over verdere
bestemmingen als Scandinavië of het Iberisch Schiereiland. Ook een bezoekje aan
Nederland zit er, zoals het er nu naar uitziet, voorlopig niet in.
Wat onze toekomstplannen (en, vooral, onze koerswijziging)
betreft, staan we in een soort ‘wachtstand’. Of/wanneer we onze volgende
stappen kunnen zetten, blijft vooralsnog erg onzeker.
De komende maanden zullen we moeten
afwachten of het corona-virus (met of zonder ‘hulp’ van onwetende, onnadenkende
en onverantwoordelijke lieden) nog voor meer onverwachte, ongewenste en
belemmerende verrassingen gaat zorgen. Blijf alert en aandachtig... en
onderschat de situatie niet!
Shinrin yoku
(‘bosbadderen’) in de omgeving van ‘Zenstek’ Oranje Windpaard (2)...
Association Lung-ta...
Aline (Maison des
Himalayas) heeft dit jaar gelukkig (en toevallig) vroeger dan gewoonlijk (en
dus voor de uitbraak van het corona-epidemie aldaar) een bezoek gebracht aan
Noord-India. Daardoor is ze dus in de gelegenheid geweest om nog zelf het
jaarlijkse sponsorgeld te verdelen... in ieder geval onder de kinderen en hun families
in Himachal Pradesh. Ze heeft tijdens haar verblijf in Manali (Himachal
Pradesh) ook Nervada, de moeder van Vartika Sharma, bezocht. Ze maakt het goed.
Op onderstaand fotootje zien we, behalve Nervada, Raju, Asha en hun zoon (die
wij alle drie niet kennen) en een reisgenote van Aline. Vartika maakt het
gelukkig ook goed. Ze ‘telewerkt’ thuis in haar appartementje in Chandigargh.
Volgens Aline is de deelstaat Himachal Pradesh overigens vooralsnog
redelijk gespaard gebleven. De grenzen tussen de deelstaten in India zijn
betrekkelijk snel gesloten en het aantal besmettingsgevallen lijkt relatief laag...
zeker gezien de enorme omvang van de bevolking (alhoewel je je natuurlijk wel
kunt afvragen of de cijfers kloppen).
Dominique en Nelly (Maison
des Himalayas) zullen hun voorgenomen reis naar Noord-India helaas moeten
uitstellen naar een nog onbekend tijdstip verderop in het jaar (of nog later...
wie zal het zeggen)!
Links: Stanzin’s
moeder, Rabzang en Nelly...
Rechts: Aline’s reisgenote, Nervada, Raju, Asha en
zoon...
Tibet Support Groep Nederland...
Losar, het Tibetaanse Nieuwjaar (‘Jaar van de IJzeren
Muis’), viel dit jaar tijdens de uitbraak van de corona-pandemie. De straten
van Lhasa, de culturele en historische hoofdstad van Tibet, waren griezelig
verlaten. Religieuze festivals en gebedsceremonies werden geannuleerd en de
bewegingsvrijheid van Tibetanen nog verder beperkt.
De Chinese regering heeft de Tibetaanse culturele en
religieuze identiteit lange tijd als een gevaarlijk virus behandeld... nu heeft
een echt dodelijk virus de weg geëffend om de greep op Tibet nog verder te
verstevigen... door het invoeren van ‘nieuwe’ repressieve surveillancemaatregelen...
een ‘iron grid’ systeem van controle en versnelde culturele assimilatie. Op het
hoogtepunt van de crisis, in februari, beweerden de staatsmedia dat ‘het handvat
van het mes’ nu volledig in handen was van de Partij.
Het Tibetaanse gebied dat het zwaarst werd getroffen door
het corana-virus, Tawu (Chinees: Sichuan), werd volledig geïmmobiliseerd. Met
inzet van bewakingstechnologie werd gepoogd om alle contacten van twee
‘patiënten nul’ te traceren.
Onder de dekmantel van de strijd tegen covid-19 werd in de
kwetsbare grensgebieden van Tibet een politieke campagne gevoerd, waarbij de
Chinese regering haar voornemen bekendmaakte om ‘een miljoen politieagenten’
naar ‘tien miljoen huizen en kloosters’ te sturen. Bovendien legitimeren
Chinese functionarissen harde maatregelen tegen online-communicatie, met het
argument dat men hiermee wil voorkomen dat ‘geruchten’ over het virus zich
verspreiden.
Een Tibetaanse man werd zelfs acht dagen vastgehouden
nadat hij simpelweg had gepost: “Niemand in dit Pure Land is veilig”... en een
ander werd vastgehouden omdat hij een bericht op WeChat had geplaatst, waarin
hij lezers vroeg een bepaald gebed uit te spreken tegen het corona-virus.
De strijd tegen het covid-19 in Tibet lijkt iets af te
nemen... maar de repressie ten opzichte van Tibetanen niet.
Inmiddels beginnen Tibetaanse leerlingen hun schooldag met
lessen die hen aansporen om ‘van het land (China) te houden’ en loyaal te zijn
aan de Chinese Communistische Partij!
Tibet Support Groep Nederland (https://tibet.nu)...
De spiritueel leider van de Tibetanen, de Dalai Lama (84), heeft geen
openbare ontmoetingen meer gehad sinds het corona-virus India bereikte, waar
hij woont. Wel maakte hij gebruik van online-ontmoetingen en sprak hij vanuit
zijn kantoor in Dharamsala belangstellenden toe. Op 7 mei jl. bood hij, ter
gelegenheid van Vesak, een dag die voor boeddhisten de geboorte, het ontwaken
en de dood van de Boeddha markeert, een boodschap aan (Oost-Aziatische boeddhisten
vieren de dag ook als de verjaardag van de Boeddha, maar markeren zijn ontwaken
en sterven op de 12de en 11de maanmaand).
Klik op https://boeddhistischdagblad.nl om de boodschap te lezen!
Klik op https://boeddhistischdagblad.nl om de boodschap te lezen!
2020... de (14de) Dalai Lama...
Tot slot, zoals gewoonlijk, nog wat stof tot nadenken...
2050... de (15de) Dalai Lama (???)...
En
een artikel over hoe je als een stoïcijn de crisis door kunt komen...
165-180 na Christus... het Romeinse Rijk wordt geteisterd door de ergste
pandemie uit de Oudheid... de ‘Pest van Antoninus’... vernoemd naar de
toenmalige heerser... keizer, veldheer en stoïcijns filosoof Marcus Aurelius
Antoninus Augustus. Deze ‘pest’ (in werkelijkheid ging het waarschijnlijk om
pokken of mazelen) zou, in de loop van een kwart eeuw, vijf miljoen dodelijke
slachtoffers maken. Daar kwam bij dat de veldheer Marcus Aurelius op meerdere
fronten oorlogen had te voeren... en dat terwijl hij geen ervaring had als
militair bevelhebber en kampte met een zwakke gezondheid.
Op het slagveld, in zijn tent, maakte de stoïcijns filosoof Marcus Aurelius
notities... om tot zelfkennis te komen, zichzelf te verbeteren, maar vooral ook
om zijn gemoedsrust te bewaren in de extreme situatie. Zijn inzichten, en die
van vele andere stoïcijnen, liggen ten grondslag aan het ‘Handboek voor de
moderne stoïcijn’ van Massimo Pigliucci en Gregory Lopez, dat een paar maanden
geleden verscheen. Centraal daarin staat het stoïcijnse uitgangspunt dat
Epictetus, slaaf én stoïcijns filosoof, zo verwoordt: “We moeten zo goed
mogelijk doen wat in onze macht ligt... en voor de rest met de omstandigheden
omgaan zoals ze nu eenmaal zijn”. Is dit een waardevol uitgangspunt in deze
tijd, waarin het corona-virus onze levens en onze samenleving ontwricht?
Verder lezen? Klik dan op pagina Artikel: Als een stoïcijn de crisis door... (in de rechterkolom)!
Verder lezen? Klik dan op pagina Artikel: Als een stoïcijn de crisis door... (in de rechterkolom)!
Stoïcisme en Zen(boeddhisme) blijken veel gemeen te hebben...
(Alle
afbeeldingen worden wat groter weergegeven als je er even op klikt!)
Donny & Gérard (15 mei 2020).
Door een vervelend technische probleem (geen virus) zijn de nieuwsbrieven van januari en maart helaas verloren gegaan!